Drozdy goście , koleżanki i koledzy! Dzień dzisiejszy 24 listopada 1963 r. jest dla nas wielkim Świętem, dnem wielkiej doniosłości w którym rzemiosło zrzeszone w Cechu Rzemiosł Różnych we Włocławku staje się gospodarzem własnego Domu – Pomnika Tysiąclecia Istnienia Państwa Polskiego. Jest to dla nas uroczystość historyczna związana z dziejami Państwa Polskiego na przestrzeni minionych wieków w których rzemiosł polskie ma chlubny wkład swej pracy zawodowej miłości i poświęcenia dla ojczyzny. Spełniły się gorące pragnienia wielu rzemieślników a Włocławka i okolic, ale nie wszystkich, nie wszystkim bowiem dane było doczekać się tej uroczystej chwili jaką my dzisiaj tu zebrani przeżywamy. … Potrzeba posiadania własnego domu rzemiosła rozumiano już od dawna. Gdy w wyniku rewolucji roku 1905 ucisk rządu carskiego nieco zelżał rzemieślnicy zrzeszeni w Towarzystwach Rzemieślniczych nabyli w 1906 roku nieruchomość przy obecnej ulicy Wojska Polskiego Nr 13 a w roku 1907 przystąpili do budowy własnego domu z dużą salą widowiskową. Pod koniec 1912 roku w sali tej zainstalowano aparaturę kinematograficzną, cała nieruchomość z-elektryfikowano uruchomiono własny agregat prądotwórczy. Rozkwit życia organizacyjnego został sparaliżowany wybuchem Pierwszej Wojny Światowej w 1914 roku. Miasto zajęły wojska niemieckie, a siedziba rzemiosła służyła im za kwatery. Dorobek kilkuletniej pracy rzemiosła została zdewastowany. Kiedy wreszcie w 1916 roku rzemiosła odzyskało swój lokal zniszczeniu były tak duże z braku funduszy na remonty i pokrycie ciążących zobowiązań trzeba było sprzedać całą nieruchomość . Pracę organizacyjną trzeba było rozpocząć na nowo, od początku znów w 2 pokojach lokalu. W roku 1917 uzyskano lokal nieco większy przy Starym Rynku nr 13, W 1922 roku Towarzystwo uzyskuje lepszy i odpowiedniejszy lokal przy ul. Kościuszki nr 6 co daje możność skupienia wszystkich Cechów pod wspólną strzechą. W 1932 roku Cech rzeźnicki i Wędliniarski zakupuje plac przy ul. Gen. Świerczewskiego [20], poprzednia nazwa ul [ Pierackiego 20] i uchwała Walnego Zebrania przekazuje pod budowę Domu Rzemiosła [Rzemieślnika] we Włocławku. W przygotowaniu do budowy przeszkodził i sparaliżował wybuch II Wojny Światowej. Pięcioletnia okupacja niweczy doszczętnie dorobek rzemiosła i mocno przerzedza jego szeregi. Z chwila wyzwolenia miasta w dniu 20 stycznia 1945 roku przez Armie Radziecką i Wojsko Polskie rzemieślnicy przystępują do reaktywowania swych organizacji cechowych w lokalu przy ul. Kościuszki 6. Wzmożona i intensywna praca organizacyjna została spowodowana dekretem z dnia 3 kwietnia 1948 r nadającym cechom charakter przymusowy – wymagała odpowiednich warunków lokalowych. Trzeba było myśleć albo znalezieniu odpowiedniego lokalu co było niemożliwe – albo przystąpić do budowy własnej siedziby. Zarząd Cechu Rzemiosł Różnych we Włocławku w dniu 28 sierpnia 1956 roku podejmuje uchwałę budowy Domu Rzemiosła i powołuje do pomocy Komitet doradczy w skład którego wchodzą najbardziej aktywni rzemieślnicy. Walne zgromadzenie członków z miasta i powiatu w dniu 24 listopada 1957 roku podejmuje uchwalę o opodatkowaniu wszystkich członków Cechu na rzecz budowy Domu Rzemiosła. Dzięki życzliwemu stanowisku Prezydium Miejskiej Rady Narodowej wymieniono plac pod budowę i ostatecznie budowa Domu Rzemiosła została zlokalizowana przy pl. Wolności 17 a. … Na początku tej nowej karty historii naszego Cechu powinniśmy my i wszyscy tu zebrani uświadomić sobie fakt, że Dom Rzemiosła we Włocławku wybudowany został własnymi środkami, wysiłkiem i pomocą rzemieślników bez potrzeb uciskania się do kredytów inwestycyjnych. Okazana w tym przedsięwzięciu pomoc naszych władz terenowych jest świadectwem, że każda inicjatywa społeczeństwa mająca na celi dobro ogólne znajdzie pełne zrozumienie i poparcie Koledzy ! Mamy własny Dom w którym ma zatętnić nowe życie. Tu będzie miejsce na szkolenie nowych kadr rzemieślniczych i nas samych. Tutaj będziemy dzielić się swymi doświadczeniami i udoskonaleniami w swej pracy…. Rzemieślnicy zaniedbany, nic nie czytający, nie interesujący się żadnymi zagadnieniem , myślący kategoriami z przed lat kilkudziesięciu nie przynosi pożytku rodzinie ani społeczeństwu. A rzemiosło w narodowych planach gospodarczych ma ścisłe określone zadanie do wykonania. Ma zwiększyć zakres swojej działalności ilościowo i jakościowo, Przede wszystkim w zakresie usług dla ludności, ma zwiększyć produkcję na eksport i uzupełnić asortyment towarów na rynku wewnętrznym. KALENDARIUM: 1958: 1959: 1960:
1961:
1962:
1963:
|
|
|
|
